کف سفید

لغت نامه دهخدا

کف سفید. [ ک َ ف ِ س َ / س ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) برف را گویند. ( برهان ). کنایه از برف باشد. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).
کف سفید. [ ک َ س َ / س ِ ] ( ص مرکب ) کنایه از مردم صاحب همت است که بسبب بخشندگی مفلس و پریشان شده باشد.( برهان ) ( ناظم الاطباء ) ( از انجمن آرا ) ( آنندراج ).

فرهنگ معین

(کَ س ) [ ع - فا ] (ص مر. ) کنایه از: صاحب همتی که به سبب بخشش تهیدست شده .

فرهنگ فارسی

صاحب همتی که بسبب بخشش تهیدست شده .
برف را گویند . کنایه از برف باشد.

ویکی واژه

کنایه از: صاحب همتی که به سبب بخشش تهیدست شده.