کشتک

لغت نامه دهخدا

کشتک. [ ک ُ ت َ ] ( اِ ) جُعَل. کستل. سرگین غلطان. گوه گردان. جانوری است کوچک که در سرگین و فضولات زیست می کند. ( ناظم الاطباء ) ( برهان ). رجوع به کستل شود.
کشتک. [ ک ِ ت َ ] ( اِ مصغر ) مصغر کشته به معنی مزرعه کوچک و خرد :
زالکی کرد سر برون ز نهفت
کشتک خویش خشک دید و بگفت.سنائی.

فرهنگ عمید

کشت کوچک، مزرعۀ کوچک.

دانشنامه عمومی

کشتک ( ترکی آذربایجانی: Keştək یا کشدک Keşdək ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آرتساخ است که در استان شاهومیان واقع شده است.