کتب خانه

لغت نامه دهخدا

کتبخانه. [ ک ُ ت ُ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) کتابخانه. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ) :
کتبخانه پارسی هر چه بود
اشارت چنان شد که آرند زود.نظامی.از کتبخانه و علمنا
ذوق علمی چشیده ام که مپرس.مولوی.یتیمی که ناکرده قرآن درست
کبتخانه هفت ملت بشست.سعدی.و رجوع به کتابخانه شود.

فرهنگ عمید

= کتابخانه

فرهنگ فارسی

( اسم ) کتابخانه : [ از کتب خان. و علمنا ذوق علمی چشیده ام که مپرس ] . ( مولوی ) [ بس که خرابات شد صومع. صوف پوش بس که کتب خانه گشت مصطب. درد خوار ] . توضیح در غزلیات چاپ فروغی نیامده .