کاشح

لغت نامه دهخدا

کاشح. [ ش ِ] ( ع ص ) دشمنی پنهان دارنده و دور از دوستی. الحدیث : افضل الصدقة علی ذی الرحم الکاشح. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). دشمنی پنهانی. ( دهار ). دشمنی که دشمنی در دل دارد و ظاهر نکند. بدگو. ج ، کاشحون ، کاشحین.

فرهنگ عمید

ویژگی آن که دشمنی خود را پنهان می کند.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال آرزو فال آرزو فال میلادی فال میلادی فال تک نیت فال تک نیت فال احساس فال احساس