لغت یاب
|
دیکشنریها
دیکشنری تخصصی
لغت نامه دهخدا
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
فرهنگستان زبان و ادب
دانشنامه عمومی
دانشنامه آزاد فارسی
دانشنامه اسلامی
ویکی واژه
نصب
کارجو
لغت نامه دهخدا
کارجو. ( نف مرکب ) رجوع به کارجوی شود.
فرهنگ عمید
۱. کارجوینده، جویای کار، آن که جویای شغلی است.
۲. (اسم، صفت ) [مجاز] مٲمور، خبردهنده.
گزارش محتوای نامناسب
بیا فالت رو بگیرم!!!
بزن بریم
فال ارمنی
فال عشقی
فال راز
فال رابطه