چهره پردازی

لغت نامه دهخدا

چهره پردازی. [ چ ِ رَ / رِ پ َ ] ( حامص مرکب ) عمل چهره پرداز. رخسازی. صورت سازی. ساختن و پرداختن چهره اشخاص و چیزها. مصوری. صورتگری. نقاشی.

فرهنگ فارسی

۱ - صورتسازی . ۲ - نقاشی .

فرهنگستان زبان و ادب

{make-up, grimage (fr. )} [سینما و تلویزیون] هر تغییری که با استفاده از مواد آرایشی در چهره یا پیکر بازیگر نمایش یا فیلم ایجاد شود
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال عشق فال عشق فال اعداد فال اعداد فال راز فال راز