چهارصد. [ چ َ / چ ِ ص َ ] ( عدد مرکب ، ص مرکب ، اِ مرکب ) ( از: چهار + صد ) عددی که از چهار برابر کردن عدد صد پیدا شود و نماینده آن در ارقام «400» و در حساب جمل «ت » است. ( از یادداشت مؤلف ). اربعمائة : بفرمود تا آن چهارصد مرد رابند گران برنهادند و در آن چهارصفه محبوس کردند. ( اسکندرنامه نسخه سعید نفیسی ): سَریّه ؛ چهارصد مرد.
فرهنگ عمید
عدد ۴۰۰، چهار بار صد.
فرهنگ فارسی
عددی که از چهار برابر کردن عدد صد پیدا شود و نمایند. آن در ارقام (( ۴٠٠ ) ) و در حساب جمل (( ت ) ) است .
