چاشنی دل

لغت نامه دهخدا

چاشنی دل. [ ی ِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از سخنان خوب و لطیف و دلگشا. ( برهان ) ( فرهنگ ناصری ) ( آنندراج ) :
روشنی عقل بجان داده ای
چاشنی دل بزبان داده ای.نظامی.|| سخن. ( شرفنامه منیری ). || زبان فصیح. ( مجموعه مترادفات ص 192 ).

فرهنگ فارسی

کنایه از سخنان خوب و لطیف و دلگشا . یا سخن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم