پسری

لغت نامه دهخدا

پسری. [ پ ِ س َ ] ( حامص ) حالت و چگونگی پسر. بُنوَّت.

فرهنگ عمید

۱. مربوط به پسر.
۲. ویژگی کسی که به فرزند پسر علاقۀ بیشتری دارد.

فرهنگ فارسی

حالت وچگونگی پسر بنوت .