پارسی گو

لغت نامه دهخدا

پارسی گو. ( نف مرکب )متکلم فارسی. که بزبان فارسی سخن گوید :
ترکان پارسی گو بخشندگان عمرند
ساقی بده بشارت رندان پارسا را.حافظ.

فرهنگ عمید

کسی که به زبان فارسی حرف می زند، فارسی گو.

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) پارسی زبان جمع: پارسی گویان.
متکلم به فارسی