واکن

لغت نامه دهخدا

واکن. [ ک ِ ] ( ع ص ) نشسته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). جالس. ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || پرنده نشسته بردیوار یا چوب یا درخت. ( از اقرب الموارد ). || مرغ بیضه در زیر گرفته. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). مرغ تخم در زیر گرفته. ( ناظم الاطباء ). ج ، وُکون.
واکن. [ ک ُ ] ( نف مرکب ) واکننده. بازکننده. گشاینده. || ( اِمرکب ) ابزار باز کردن در قوطی و بطری و امثال آن.
- در بطری واکن ؛ آلت باز کردن در بطری.

فرهنگ فارسی

( صفت ) وا کننده باز کننده . یا در واکن . ابزاری که در قوطی و بطری و مانند آنرا باز کند. یا در بطری واکن .
نشسته . یا پرنده نشسته بر دیوار یا چوب یا درخت

دانشنامه عمومی

واکن ( به لاتین: Wakken ) یک منطقهٔ مسکونی در بلژیک است که در دانترژم واقع شده است. واکن ۵٫۳۶ کیلومتر مربع مساحت و ۲٬۸۰۱ نفر جمعیت دارد.
واکن (شلسویگ هولشتاین). واکن ( به آلمانی: Wacken ) یک شهر در آلمان است که در Schenefeld واقع شده است. واکن ۱٬۸۵۰ نفر جمعیت دارد.