نشات

فرهنگ معین

( نشأت ) (نَ أَ ) [ ع . نشاة ] (اِمص . ) نوجوان شدن ، پرورش یافتن .

فرهنگ فارسی

۱ - (مصدر ) نو پیداشدن . ۲ - زنده شدن . ۳ - پرورش یافتن. ۴ - ( اسم ) نو پیدایی . ۵ - زندگی. ۶ - پرورش . ۷ - ( اسم ) جهان عالم جمع : نشات. ۸ - هر مرتبه از مراتب اشیائ اعم از مراتب عالیه یا دانیه هریک از مراتب انتقالی تکاملی اشیا: نشات دنیا نشات برزخ نشات آخرت نشات هیولی و غیره. یا نشات روح . غیبت اضافی است و حکم آن مخصوص به باطن ایمان است . یا نشات سر . غیبت حقیقی نفس است و حکم آن مختص بمقام احسان است .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم