لغت نامه دهخدا ناخوشنود. [ خوَش ْ / خُش ْ ] ( ص مرکب ) ناراضی و بی قناعت. ( ناظم الاطباء ). ناخرسند. رجوع به خشنود شود: اعضال ؛ ناخشنود داشتن. ( منتهی الارب ).
