غبار دل

لغت نامه دهخدا

غبار دل. [ غ ُ رِ دِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) غبار خاطر. مجازاً بمعنی آزردگی دل :
بر دل پاکش غباری بیگناه از من چراست
دیو بی انصاف بر تخت سلیمان چون نشست.خاقانی.مرا در دل ز خسرو صد غبار است
ز شاهی بگذر آن دیگر شمار است.نظامی.

فرهنگ فارسی

غبار خاطر مجازا بمعنی آزردگی دل
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال لنورماند فال لنورماند فال شمع فال شمع فال کارت فال کارت فال نخود فال نخود