شازند
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
شازند تا قبل از سال ۱۳۱۷ شمسی و عبور و ساخت ایستگاه راه آهن سراسری در زمان رضا شاه بنام ادریس آباد شناخته می شد و پس از آن نام شازند برای ایستگاه تعیین ودر پی آن تصمیم گرفته شد که نام ادریس آباد را نیز به شازند تغییر دهند و علت انتخاب مجاورت آن با کوه شاه ( کیخسرو ) بود که بر بالای آن غار شاه زنده یا غار کیخسرو قرار دارد و به ارتفاع حدوداً …۳ متر است و در شاهنامه کیخسرو پسر سیاوش که از سوی مادر نوه افراسیاب پادشاه توران و سوی پدر نوه کیکاوس پادشاه ایران است از اداره امور مملکت کنار گرفته و از این رو لهراسب را به جانشینی خود انتخاب می کند و پس از وداع با رستم به همراه شش نفر از نزدیکترین یارانش که همگی معروفترین پهلوانان ایرانی هستند راهی منطقه شازند می شوند که منطقه ای مذهبی است طوس، گیو، فریبرز، بیژن، گستهم و نیو در این سفر کیخسرو را همراهی می کنند.
شاه عارف و همراهانش به کرانه کوه شاه واقع در روستای بادامک در حاشیه شهر شازند می رسند در اینجا شاه یاران خود را رها کرده و از کوه بالا می رود و وارد غار می شود که این غار اکنون از اماکن مهم مذهبی زرتشتیان جهان است.
اولین سند تاریخی که دربارهٔ شکل گیری شهر شازند در منابع مکتوب وجود دارد مربوط به گزارشی است که موسی خورزنی جغرافیدان ارمنی در قرن پنجم میلادی در کتاب خود ارائه کرده است. او در شرح ایل های امپراطوری ساسانی به رستاق کرج و بابک اشاره کرده و آن ها را جزء ایالت اصفهان آورده است. شهر کرج در منطقه ای قرار داشته است که امروزه شهرهای شازند و آستانه قرار دارند بنا به گزارش های تاریخی شهر کرج شکل متمرکز نداشته و پراکنده بوده است. در دوره اخیر در برخی از منابع از شازند با نام ادریس آباد اسم برده شده است. با توجه به اینکه نام پدر ابودلف، ادریس بوده است، می توان نتیجه گرفت که شهر ناپیوسته کرج به صورت روستاهای نزدیک به هم درآمده و نام یکی از این روستاها ادریس آباد و محل زندگی ادریس، پدر ابودلف بوده است. ( این نتیجه گیری فاقد منبع تاریخی معتبر می باشد. بر اساس مطالعات انجام شده ابودلف و شهر کرج ابودولف متعلق به زمان خلفای اسلامی و هم عصر با آل بویه می باشد، در صورتی که نام گذاری روستای ادریس آباد در دوره قاجار است یعنی قریب به هزار سال فاصله زمانی می باشد. فلذا چنین نتیجه گیری فاقد اعتبار است )
