شوریده مغز

لغت نامه دهخدا

شوریده مغز. [ دَ / دِ م َ ] ( ص مرکب ) مجنون. دیوانه. شوریده عقل. آشفته :
شناسنده گر نیست شوریده مغز
نبهره شناسد ز دینار نغز.نظامی.جهاندار در کار آن پای لغز
از آن داستان مانده شوریده مغز.نظامی.مبادا که شه را رسد پای لغز
که گردد سر ملک شوریده مغز.نظامی.عشق او کرد اینچنین شوریده مغزم ورنه بود
سرنوشت آسمانها ابجد طفلانه ام.صائب.

فرهنگ عمید

شوریده دماغ، سودایی، مالیخولیایی، دیوانه.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - آشفتگی پریشان . ۲ - دیوانه مجنون .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم