سقیفه

لغت نامه دهخدا

( سقیفة ) سقیفة. [ س َ ف َ] ( ع اِ ) صفه پوشیده. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || پوشش بر در سرای. پوشش در.پوشش میان دو دیوار. ( زمخشری ). دالان بیرونی. ( دهار ). || چوبهایی که بدان استخوان شکسته را بندند. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ) ( آنندراج ). || تخته کشتی سنگ پهن. ( دهار ) ( اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). تخته کشتی. ( مهذب الاسماء ). || هر چوب یا سنگ پهنا که بدان خانه را توان پوشید. ( منتهی الارب ). || استخوان پهلوی شتر. || پاره ای از استخوان سر شتر و مانند آن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || خوان نان پختن. ( مهذب الاسماء ). || در آنندراج و غیاث آمده است که به فتح اول و کسر قاف صحیح است و عوام که به جای اشکوفه گویند خطاست چنانکه سخن دروغ را گویند فلانی شکوفه بسته است و حقیقتش این است که سقیفه ایوانی بود پنهان که عرب برای مشوره های باطل در آنجا جمع میشدند. ( غیاث ) ( آنندراج ).
- سقیفه بنی ساعده ؛ محلی که برخی از مسلمانان پس از رحلت رسول در آنجا گرد آمده و ابوبکر را به خلافت برداشتند. ( ازآنندراج ) ( از منتهی الارب ).

فرهنگ عمید

۱. سایبان.
۲. صفۀ پوشیده.

فرهنگ فارسی

صفه پوشیده یا پوشش بر در سرای پوشش در یا استخوان پهلوی شتر .

دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] سقیفه (ابهام زدایی). سقیفه ممکن است به یکی از موارد زیر اشاره داشته باشد:
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم