ستخیز

لغت نامه دهخدا

ستخیز. [ س َ ] ( اِ ) مخفف رستخیز است که محشر و قیامت باشد. ( برهان ) ( آنندراج ) :
بجان من بر، ستخیز کرد لشکر عشق
چنانکه لشکر طالوت کرد بر جالوت.طیّان.

فرهنگ عمید

= رستاخیز

فرهنگ فارسی

رستخیز
مخقق رستخیز است که محشر و قیامت باشد .