لغت نامه دهخدا ساغرکشان. [ غ َ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ، ق مرکب ) در حال ساغر خوردن : شهنشه بیک دست ساغرکشان به دست دگر زلف دلبرکشان.نظامی ( اسکندرنامه ).
