دانشنامه اسلامی
لفظ محکم، از اقسام الفاظ واضح الدلاله و مقابل لفظ متشابه بوده و عبارت است از لفظی که دلالت آن بر معنایش روشن می باشد. بنابراین، لفظ محکم، بین لفظ نص و ظاهر، مشترک است؛ به این بیان که اگر در لفظ واضح الدلالة، احتمال دیگری داده نشود، به آن نص، و در صورتی که احتمال خلاف داده شود و آن احتمال مرجوح باشد، به آن ظاهر می گویند، مانند آیه: ﴿اِنَّ اللّهَ لا یَظْلِمُ النّاسَ شَیْئاً﴾ که به دلیل وضوح دلالت الفاظش بر معانی آنها، از آیات محکم به شمار می رود.
← تعریف اصولیون اهل سنت
۱. ↑ یونس/سوره۱۰، آیه۴۴.
فرهنگ نامه اصول فقه، تدوین توسط مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی، ص۶۷۳، برگرفته از مقاله «لفظ محکم».
...
