لغت نامه دهخدا
لتو. [ ل ُ ت ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) نوعی قماربازی است ، بدینگونه که بر سی صفحه مقوائی ( کارت ) سه ردیف و هر ردیف نه خانه نقش شده و اعدادی از یک تا نود در آن خانه ها ( در هر خانه یک عدد ) نگاشته شده است و نود مهره چوبین که بر هر یک عددی از اعداد نودگانه ( یک تا نود ) منقوش است در کیسه ای قرار دارد، بازی کنندگان یک یا چند صفحه ( کارت ) در اختیار گیرند و یکی آغازد و از کیسه مهره برآورد و شماره منقوش بر آن مهره بخواند هر صفحه که اعداد خانه های یک ردیف از سه ردیف آن زودتر از کیسه برآید و خوانده شود برنده باشد.