لغت نامه دهخدا
لالستان. [ ل َ ] ( اِ مرکب ) لاله ستان. رجوع به لاله ستان شود :
گر روا باشد که لالستان بود بر زاد سرو
بر مه روشن روا باشد که مشک افشان بود.معزی.باغ و لالستان چه باشد آستینی برفشان
باغبان را گو بیا گر دامن گل میبری.سعدی. || مجازاً رخسار نیکوان و محبوبان :
ای تماشاگاه جانها طرف لالستان تو
مطلع خورشید زیر زلف جان افشان تو.خاقانی.
