لاف زنی

لغت نامه دهخدا

لاف زنی. [ زَ ] ( حامص مرکب ) خودستائی. تصلف. تعنفص. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

۱- خودستایی تکبر . ۲- دعوی باطل کردن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم