دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
فرع (۱ بار)ها (۱۳۹۹ بار)
بالا رفتن. «فَرَعَ الْجَبَلَ: صَعَدَهُ» شاخه درخت را به مناسبت بالا رفتن فرع گفتهاند . مانند درخت پاکی که ریشهاش در زمین و شاخهاش در آسمان است. راغب گفته آن به مناسبت طول و عرض هر دو گفته میشود به فرزندان شخص فروع گویند که از اصل (پدر) منشعب شدهاند. آن یکبار بیشتر در قرآن مجید نیامده است.
