غدی

لغت نامه دهخدا

غدی. [ غ ُ دَن ْ / دا ] ( ع اِ ) ج ِ غدوة. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). الغُدی جمع غدوة و منه قول الشاعر: بالغدی و الاصائل. ( تاج العروس ).
غدی. [ غ َ دی ی ] ( ع ص نسبی ) نسبت به غد. غدوی. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).