عالی بخت

لغت نامه دهخدا

عالی بخت. [ ب َ ] ( ص مرکب ) بلندبخت. کسی که بخت با وی باشد و در کارها موفق گردد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که بخت با وی باشد و در کارها موفق گردد .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نخود فال نخود فال میلادی فال میلادی فال کارت فال کارت فال پی ام سی فال پی ام سی