لغت نامه دهخدا عاقبت بین. [ ق ِ ب َ ] ( نف مرکب ) دوربین و کسی که عاقبت و سرانجام هر کاری را نگاه کند. ( ناظم الاطباء ). عاقبت اندیش. رجوع به عاقبت اندیش شود.
