لغت نامه دهخدا صدق و صفا. [ ص ِ ق ُ ص َ ] ( ترکیب عطفی ، اِ مرکب ) خلوص. راستی. حقیقت : هزار شکر که دیدم بکام خویشت بازز روی صدق و صفا گشته با دلم همساز.حافظ.
