سبز طاق

لغت نامه دهخدا

سبز طاق. [ س َ ] ( اِ مرکب ) کنایه از فلک. ( رشیدی ).

فرهنگ عمید

آسمان.

فرهنگ فارسی

کنایه از فلک
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم