زبان بستگان

لغت نامه دهخدا

زبان بستگان. [ زَ ب َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ، اِ مرکب ) ج ِ زبان بسته. خاموشان :
ای نفست نطق زبان بستگان
مرهم سودای جگرخستگان.نظامی.کای جگرآلود زبان بستگان
آب جگر خورده دلخستگان.نظامی.تو دانی ضمیر زبان بستگان
تو مرهم نهی بر دل خستگان.سعدی.رجوع به زبان بسته و زبان بستگی شود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم