زبان سنگین

لغت نامه دهخدا

زبان سنگین. [زَ ن ِ س َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه از زبان لکنت دار. ( آنندراج ). زبان الکن. ( غیاث اللغات ). کنایه از زبان الکن. ( مجموعه مترادفات ص 191 ) :
شهرت دیوان ز تمکین سخنور میشود
چون زبان سنگین شود حرفش مکرر میشود.سعید اشرف ( از آنندراج و مجموعه مترادفات ).