روچه

لغت نامه دهخدا

روچه. [ چ َ / چ ِ ] ( اِ ) غوره خرما و خرمای پیش رس. ( ناظم الاطباء ). || در تداول مردم جنوب خراسان ( گناباد ) بر میوه پیشرس مانند انگور و شفتالو و جز اینها اطلاق میشود. انگور خام و ناپخته. ( از شعوری ).
روچه. [ چ َ ] ( اِخ ) ده کوچکی است از بخش سمیرم بالا از شهرستان شهرضا واقع در 25هزارگزی باختر سمیرم و 10هزارگزی راه مالرو چهارراه به سمیرم. دارای 100 تن سکنه است که مذهب تشیع دارند و به لری تکلم می کنند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 10 ).

فرهنگ عمید

نوعی انگور، انگور پیش رس.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تاروت فال تاروت فال کارت فال کارت فال تک نیت فال تک نیت فال مارگاریتا فال مارگاریتا