رقم زن

لغت نامه دهخدا

رقم زن. [ رَ ق َ زَ ] ( نف مرکب ) نویسنده. کاتب. محرر. ( فرهنگ فارسی معین ). نویسنده و محرر. ( آنندراج ). || نقاش. رسام. ( فرهنگ فارسی معین ). || صفت نامه و مکتوب. ( آنندراج ) :
رقم زن بود نامور نامه ای
که بیرون نیاید ز هر خامه ای.آصفی ( از آنندراج ).رجوع به ترکیب رقم طراز و رقم پرور شود.

فرهنگ عمید

۱. رقم زننده، نویسنده.
۲. نقاش.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت فال چوب فال چوب فال ورق فال ورق