رایگا

لغت نامه دهخدا

رایگا. ( اِ ) رایکا. ریکا. مطلق معشوق که اهل طبرستان ریگا گویند. ( رشیدی ) :
رایگا روی نموده ست و غلطافتادی
باش تادر طلب پویه جهان پیمایی.مولوی ( از رشیدی ).شاید مبدل یا مصحف رایکا باشد. رجوع به رایکا شود.