خبرا
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
خبر (۵۲ بار)
(بر وزن قفل) دانستن و علم به شیء. «خبر الشیء خبراً: علمه» و خبر (بر وزن فرس) آنچه نقل و حکایت میشود (اقرل) آنچه را نزد او بود احاطه کردیم و دانستیم چگونه شکیبا میشوی در انچه دانش تو احاطه نکرده است . * موسی به خانوادهاش گفت: من آتشی دیدم به زودی از آن برای شما خبری میآورن. راغب گوید: خبر (به فنح اوّل و دوّم) علم به اشیاء است از طریق اخبار و حکایت و گفتهاند: خبره دانستن باطن کار است . خبیر: دانا و آن از اسماء حسنی است و چهل و پنج بار در قرآن مجید آمده است در المیزان فرموده: خبیر از خبره مؤخوذ است و آن به معنی علم به جزئیات است و آن اخصّ از علیم است . * فاعل «یُنَبِّئُکَ» محذوف است و «مِثْلُ خَبیرٍ» جای آن را گرفته است و شاید فاعل آن «احد» باشد یعنی: احدی به تو مثل مخبر دانا خب نمیدهد در المیزان تقدیر آن را چنین گفته: خبر نمیدهد تو را از حقیقت امر مخبری مثل مخبر دانا.
