دامن خشک

لغت نامه دهخدا

دامن خشک. [ م َ خ ُ ] ( ص مرکب ) دامن پاک. پاک دامن. خشک دامن. مقابل تردامن و آلوده دامن و دامن آلوده.
- دامن خشک ( بصورت اضافه ) ؛ کنایه از دامن خالی باشد. ( برهان ).
- || عدم صلاح و تقوی را نیز گویند. ( برهان ). مقابل دامن پاک. اما صاحب آنجمن آرا، کنایه از صلاح گوید و می نماید که قول اخیر بصواب اقرب باشد.

فرهنگ فارسی

دامن پاک
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال تاروت فال تاروت فال چوب فال چوب فال راز فال راز