دورس

لغت نامه دهخدا

دورس. [ دَ رَ] ( اِ ) گیاهی سمی که خربق نیز گویند. ( ناظم الاطباء ). شوکران است. ( تحفه حکیم مؤمن ). گیاهی است که تخم آن را شوکران گویند و خوردن بیخ آن جنون آورد و به دورس تفتی معروف است زیرا که آن را از تفت یزد آورندو به عربی طحماء گویند. ( از برهان ) ( از آنندراج ).

فرهنگ عمید

= شوکران

فرهنگ فارسی

گیاهی سمی که خربق نیز گویند .

دانشنامه آزاد فارسی

دورِس (Durres)
بندر اصلی آلبانی، با ۱۱۳,۹۰۰ نفر جمعیت (۲۰۰۳). مرکز تجاری و ارتباطی است و کارخانه های تولید آرد، صابون، سیگار و کارخانۀ ساخت دستگاه های الکترونیکی دارد. از ۱۹۱۲ تا ۱۹۲۱ پایتخت آلبانی بود.