لغت نامه دهخدا
خورشید سپهر و کرم و جود و سخائی
نور تو درآینده ز هر روزن و هر در.سوزنی.جاحر؛ درآینده به سوراخ و نهان جای. خشیف ، مندمج ؛ درآینده در چیزی. سَدّ؛ درآینده میان دو چیز. کارع ؛ درآینده در آب. مفجر؛ وقت فجر درآینده. هجوم ؛ ناگاه درآینده بر کسی. هکم ؛ بی باکانه در کار بی فایده درآینده. || فرورنده : أهضم ؛ شکم باریک و درآینده. ( منتهی الارب ).
دراینده. [ دَ ی َ دَ / دِ ] ( نف ) نعت فاعلی از دراییدن. سراینده.گوینده. آوازکننده. ( برهان ) ( آنندراج ) :
دراینده هر سو درای شتر
ز بانگ تهی مغز را کرده پر.نظامی.
