دانش پسند

لغت نامه دهخدا

دانش پسند. [ ن ِ پ َ س َ ] ( نف مرکب ) پسندکننده دانش. پسند علم کننده :
ز فرهنگ آن شاه دانش پسند
شد آواز یونان بدانش بلند.نظامی.|| ( ن مف مرکب ) که پسند علم افتد. مقبول دانش قرارگرفته.

فرهنگ عمید

۱. آن که علم و دانش پسندد، کسی که طرف دار علم و دانش باشد.
۲. (صفت مفعولی ) آنچه مورد پسند و قبول علم و دانش قرار گیرد.

فرهنگ فارسی

که دانش پسندد