دارانی

لغت نامه دهخدا

دارانی. ( اِخ ) عبدالرحمن بن احمدبن عطیه دارانی دمشقی مکنی به ابوسلیمان از اکابر عرفا و رجال طریقت و مشایخ شام که در میان این طبقه مسلم خاص و عام و به کثرت فضل و زهد و تقوی معروف است. وفات او را بین سالهای 203 و 224 هَ. ق. بروایات مختلف نوشته اند. نسبت او به دیهی بنام داریا است که از دهات غوطه دمشق بوده و مولد و مسکن و مدفنش همانجا است و اکنون خاک او زیارتگاه مردم است. این نسبت دارانی به داریا[ ی یا ] برخلاف قیاس است ( ریحانة الادب ). هجویری درباره وی گوید: وی را کلام لطیف است اندر معاملات و حفظ قلوب و رعایت جوارح. ( کشف المحجوب ).
دارانی. ( اِخ ) دهی از دهستان کرزان رود شهرستان تویسرکان. شش هزارگزی جنوب شهر تویسرکان. پنج هزارگزی جنوب راه شوسه تویسرکان به کرمانشاه. کوهستانی سردسیر. سکنه 900 تن. آب آن از قنات. محصول آنجا غلات ، حبوبات ، لبنیات ، انگور است. شغل اهالی زراعت ، گله داری. راه آن مالرو است. در دو محل به فاصله دو هزارگز واقع و بالا و پائین نامیده شده. سکنه بالا 370 تن است. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 5 ).

فرهنگ فارسی

دهی از دهستان کرزان رود شهرستان تویسرکان

دانشنامه عمومی

دارانی یکی از روستاهای استان آذربایجان شرقی است که در دهستان دیزمار شرقی بخش خداآفرین شهرستان کلیبر واقع شده است.
دارانی (مجارستان). دارانی ( به مجاری: Darány ) یک منطقهٔ مسکونی در مجارستان است که در ناحیه بارچ واقع شده است. دارانی ۲۸٫۱ کیلومتر مربع مساحت و ۸۷۹ نفر جمعیت دارد.