لغت نامه دهخدا دادپسندی. [ پ َ س َ ] ( حامص مرکب ) پسندیدن داد. نیکو دانستن عدل. توجه بعدل : دولت ترکان که بلندی گرفت مملکت از دادپسندی گرفت.نظامی.
