خنکا

لغت نامه دهخدا

خنکا. [ خ ُ ن ُ ] ( صوت ) خوشا. ( برهان قاطع ). چقدر خوش. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. سرمای ملایم و مطبوع، خنکی.
۲. (اسم مصدر ) [قدیمی] خوشی.

فرهنگ فارسی

( صفت ) تحسین را رساند خوشا . نیکا .