خرمن گدا

لغت نامه دهخدا

خرمن گدا. [ خ ِ / خ َ م َ ن ِ گ َ/ گ ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه از توده غله ای است که خوشه چینان جمع کرده باشند. ( برهان قاطع ).

فرهنگ عمید

کسی که برای گدایی بر سر خرمن ها می رود، گدای سر خرمن.

فرهنگ فارسی

توده ای از غله است که خوشه چینان جمع کرده باشند .