ساده طبع

لغت نامه دهخدا

ساده طبع. [ دَ / دِ طَ ] ( ص مرکب ) ساده دل. آنکه طبع بی آلایش دارد. آنکه مکر و فریب ندارد. ساده ضمیر :
تا بدان عشوه های طبعفریب
از من ساده طبع برد شکیب.نظامی.

فرهنگ عمید

ساده ضمیر، ساده دل.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه طبع بی آلایش دارد ساده ضمیر ساده دل .