غایبانه

لغت نامه دهخدا

غایبانه. [ ی ِ ن َ / ن ِ ] ( ص نسبی ، ق مرکب ) غائبانه. در حال غیاب. در زمان غیاب.
- ارادت غایبانه ؛ ارادت به کسی قبل از آشنایی : خدمت شما نرسیده ام اما غایبانه ارادت دارم.
|| مال کسی که مرگ و زندگی آن شخص معلوم نباشد و او را وارث نبود و چون خداوند مال بازآید عوض مال به او دهند. ( قسم چهارم از طیارات ازرساله خراج خواجه نصیر چ دانشگاه تهران ضمن مجموعه رسائل ص 32 ).

فرهنگ عمید

۱.غیرحضوری.
۲. (قید ) به طور غیرحضوری

فرهنگ فارسی

۱ - در غیاب کسی کاری را انجام دادن . ۲ - مال کسی که مرگ و زندگی آن شخص معلوم نباشد و او را وارث نبود و چون خداوند مال آید عوض مال به او دهند . ۳ - غایب باز .