لغت نامه دهخدا طاق پیروزه. [ ق ِ زَ / زِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) کنایه است از آسمان : از آنگه که بردم به اندیشه راه در این طاق پیروزه کردم نگاه.نظامی.
