صاحب القران

لغت نامه دهخدا

صاحب القران. [ ح ِ بُل ْ ق ِ ] ( ع ص مرکب ، اِ مرکب ) رجوع به صاحب قران شود :
وز دُرّ دری نثار ساز است
شروانشه صاحب القران را. خاقانی.نیست غم چون به خواستاری من
خسرو صاحب القران برخاست.خاقانی.

فرهنگ فارسی

صاحب قران : وز در دری نثار ساز است شروانشه صاحب القران را .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم