ساقیه

لغت نامه دهخدا

( ساقیة ) ساقیة. [ی َ ] ( ع ص ، اِ ) تأنیث ساقی. رجوع به ساقی شود. || جوی خرد. ج ، سواقی. ( مهذب الاسماء ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). آبگذر. ( ناظم الاطباء ). نهر صغیر و آن بزرگترین از جدول و کوچکترین از نهر است. ( اقرب الموارد ). آبراهه. جویچه. جعفر. || ناودان.( ناظم الاطباء ). || چرخ. دولاب. ناعوره. || مزید مقدم اسماء امکنه. ( اعلام المنجد ).

فرهنگ عمید

۱. = ساقی
۲. نهر کوچک، جوی خرد، آبراهه.

فرهنگ فارسی

مونث ساقی، نهرکوچک، جوی خرد، آبراهه، ساقیات
مونث ساقی