سازکرده

لغت نامه دهخدا

سازکرده. [ ک َ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) کوک کرده ( ساز ) :
بازآمد آن مغنی با چنگ سازکرده
دروازه بلا را بر خلق باز کرده.مولوی.|| آماده. ساخته.

فرهنگ عمید

ساخته و آماده.

گزارش محتوای نامناسب

فال گیر

بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم

فال آرزو

فال رابطه

فال اوراکل

فال انبیا