فاعلیت

لغت نامه دهخدا

فاعلیت. [ ع ِ لی ی َ ] ( ع مص جعلی ،اِمص ) فاعل بودن. حالت فاعلی. رجوع به فاعلی شود.
فاعلیة. [ ع ِ لی ی َ ] ( ع ص نسبی ) مؤنث فاعلی. رجوع به فاعلی شود.

فرهنگ عمید

۱. فاعل بودن، حالت فاعلی.
۲. انجام دادن عمل جنسی نامشروع با دیگری.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱ - فاعل بودن ۲ - حالت فاعلی